Spis treści:
Ciekawe odmiany cebulicy
Wczesnowiosenne kwiaty przypominają nam o tym, jak wspaniałą energię do ogrodu wnosi powracająca wiosna. Do najmniejszych, wcześnie zakwitających okazów, malujących rabaty rozmaitymi odcieniami srebrzystego fioletu, lilaróż, niebieskawego oraz bieli i błękitu, należą cebulice. Ich dynamiczny wzrost oraz zdolność porastania większej połaci ogrodu sprawiają, że rośliny te wypełniają luki pod bezlistnymi roślinami, godnie zastępują trawnik i subtelnie dekorują puste dotychczas parapety, otulając wyższe od nich gatunki posadzone w doniczkowej kompozycji.
To wspaniałe kwiaty dla wszystkich tych, którzy nie gustują w czasochłonnej opiece nad roślinami – cebulice nie wymagają wykopywania na zimę ani regularnego przesadzania. Potrzebują dobrej ziemi i stanowisk w dużej mierze nasłonecznionych, ale w półcieniu również dobrze sobie radzą. Oto ciekawe odmiany cebulicy stworzone przez znanych hodowców w obrębie najbardziej popularnych gatunków, które zaskarbiły sobie uznanie ogrodników. Wykorzystywane są zarówno w małych pojemnikach, ozdabiających niewielkie przestrzenie, jak i do nasadzeń grupowych, gdzie rozrastając się gęsto, tworzą zwarte, oryginalnie wybarwione plamy.
- Cebulica pospolita (Scilla litardierei)
To odmiana mniej rozpoznawalna w naszych ogrodach, choć niezwykle urokliwa. Upodobali ją sobie ogrodnicy w Wielkiej Brytanii, gdzie napotkać ją można nie tylko w prywatnych uprawach, lecz także w parkach, skwerach miejskich oraz dekoracyjnych nasadzeniach przed rozmaitymi budynkami. Cebulica pospolita wyrasta okazalsza od innych, bardziej popularnych u nas odmian. Jej wzniesiony kwiatostan potrafi osiągać ponad 20 cm. Przepełniają go – i to dosłownie – niebieskofioletowe kwiaty. Na jednej łodydze w okazałym gronie potrafi ich być nawet 70, a wszystkie równomiernie rozłożone na końcach pędów, jak kolorowa pochodnia. Ta odmiana kwitnie późno, bo dopiero pod koniec maja lub na początku czerwca, wiele zależy od pogody oraz ilości słońca.
- Cebulica peruwiańska (Scilla peruviana)
Dawniej uprawiana była głównie w pojemnikach ze względu na stosunkowo niską odporność na mróz. Jednak w ostatnich latach, gdy zimy złagodniały, cebulice peruwiańskie coraz częściej wysadzane są na otwarte rabaty i dekorują nowocześnie zaprojektowane ogrody przydomowe. W zależności od odmiany zebrane w piramidalnych gronach kwiaty mogą być niebieskie, białe lub intensywnie fioletowe. Najokazalej prezentują się na przełomie maja i czerwca, gdy ich główne pędy w zielonej rozecie rozwijają nawet setkę promienistych kwiatków.
Cebulica hiacyntowa (Scilla hyacinthoides)
To jedna z nowszych odmian, która zachwyca wysoko wznoszonym pędem kwiatostanowym. Daleko jej do miniaturowych kuzynek, które tworzą raczej barwne dywany, niż górują ponad rabatą, ale dzięki temu można wkomponować ją w wyższe nasadzenia nie tylko na pierwszym planie, aby nie zginęła wśród pozostałych gatunków. Cebulica hiacyntowa dopełni kompozycje wielopiętrowe – przypomina nieco kamasje, jest wysoka na ponad 1 metr i rozwija na długim, mocnym pędzie sporych rozmiarów "berłowate" kwiaty. Odmiana ta wyrasta z dużych cebul, których obwód potrafi wynieść nawet 20 cm.
- Cebulica syberyjska (Scila sibirica)
Bardzo popularna i równie niepozorna roślinka, która prezentuje miniaturowe, zwieszone kwiaty w odcieniu intensywnego niebieskiego z charakterystyczną pręgą na każdym płatku. Pędy kwiatostanowe pojawiają się na jej kępach już w marcu, a roślinka w pełni rozkwitu dorasta do 15 cm wysokości. Jej cebule da się łatwo poznać: są drobne i pokryte ciemną łuską. W obrębie tego gatunku warto wyróżnić odmiany 'Spring Beauty' oraz 'Alba Plena'.
- Cebulica Miszczenki (Scilla mischtschenkoana)
Równie popularna odmiana co cebulica syberyjska, która osiąga podobny wzrost, choć w dobrych warunkach bywa nieco wyższa. Zakwita białymi kwiatami z delikatną, błękitną smugą, w których w samym centrum wykształcają się dobrze widoczne pręciki z żółtymi pylnikami. Zaczyna dekorować rabatę już w marcu i właściwie od tego momentu stale aż do maja staje się otwartą "restauracją" dla owadów.
- Cebulica dwulistna (Scilla bifolia)
Ta niewielkich rozmiarów roślinka często pojawia się w rodzimych ogrodach. Ma charakterystyczną budowę, po której łatwo ją poznać: tworzą ją dwa wąskie i długie liście, wśród których wykształca się bordowo-brązowa łodyżka obudowana nawet kilkunastoma kwiatami w formie "pokaźnego" (jak na ten rozmiar) grona. W miarę otwierania się, płatki promienistych kwiatków wybarwiają się na intensywnie niebieski odcień z różowofioletowym cieniem.
Cebulice tworzą drobne łodyżki z kilkoma kwiatami w gronie lub piramidalne kiście kwiatów, wysoko wzniesione ponad rabatę. Poznaj uroki cebulicy Miszczenki, odmian syberyjskich oraz wspaniałą formę cebulicy peruwiańskiej. Fot. Birute/Valeria73/CanvaPro
Nowa klasyfikacja botaniczna rozszerzyła rodzinę cebulic o kilka innych gatunków. Od pewnego czasu na liście gatunkowej cebulic znajdują się również śnieżnik sardeński z szafirowymi, gwiazdkowatymi kwiatami, śnieżnik lśniący i Forbesa.
Przeczytaj również: Co siejemy w marcu? Kwiaty i warzywa do wiosennego ogrodu
Odmładzanie cebulicy na wiosnę
W zależności od posadzonej odmiany cebulice kwitną już od marca do nawet końca maja, tworząc tu i tam kolorowe płachty. Jeśli chcesz, by rabata co sezon wyglądała świeżo, pamiętaj, że po 3-4 latach przyda się rozsadzenie cebul. Rośliny wrócą do bujnego kwitnienia i znów przybiorą intensywne kolory.
Odmładzanie cebulicy na wiosnę to ważny zabieg, bowiem zimotrwałe gatunki pozostawiane w glebie bez wykopywania po latach potrafią zmienić kierunek wzrostu. Wówczas zamiast barwnych dywanów na rabatach i w pojemnikach będą dominowały kępy i rozety coraz jaśniejszych liści. Ogrodnicy zalecają, by szczególnie zwracać uwagę na kondycję roślin sadzonych w większych grupach, ponieważ w ich przypadku najczęściej dochodzi do drobnienia cebul. Zauważyłeś, że na rabacie z sezonu na sezon jest coraz mniej kwiatów, a dekoracyjne dotychczas cebulice zaczynają przypominać kępy szerokolistnej trawy? Czas je rozsadzić.
- Roślina dobrze znosi rozsadzanie – możesz wykonać je bez obaw, że uszkodzisz wieloletnie okazy.
- Częstotliwość rozsadzania cebulic zależy od ich ogólnej kondycji. Specjaliści informują, że najlepiej powtarzać zabieg raz na 3-4 lata, ale może okazać się, że po tak krótkim czasie twoje rośliny będą prezentować się nienagannie, wówczas warto go odsunąć jeszcze o 2-3 sezony.
- Zmień stanowisko cebulic po rozsadzeniu na nowe, przygotuj wcześniej podłoże, zasilając je dobrze przerobionym kompostem. Nie zapomnij o podlewaniu po posadzeniu, w pierwszych tygodniach kontroluj poziom wilgotności, rośliny nie lubią mieć ani za sucho, ani za mokro.
- Odmłodzenie cebulic to również dobry moment na powiększenie uprawy. Pobierz z dużych kęp wytworzone w części podziemnej małe cebulki z przynajmniej jednym, wykształconym pędem i przenieś w nowe miejsce. Cebulice rozmnażają się zarówno z nasion (pomagają im w tym m.in. mrówki), jak i z cebul przybyszowych.
Rozsadzanie cebulicy syberyjskiej warto regularnie powtarzać, ale nie częściej niż co 3 lata. Rośliny powinny mieć szansę dobrze się przyjąć, rozkrzewić, wypełniając rabatę po brzegi. Dopiero gdy "pójdą w liście", pomyśl o ich odmłodzeniu. Fot. DLeonis/CanvaPro
Największą zaletą w uprawie cebulicy jest fakt, że potrafi zakwitać wcześniej niż jakiekolwiek inne wiosenne kwiaty. Zdarza się, że jeszcze pod okrywą śniegu budzi się do życia i wystawia ponad puch swoje dzwonkowate, srebrzystoniebieskie kwiaty. To roślina wieloletnia, dzięki czemu co roku o tej samej porze możesz spodziewać się spektaklu efektownych kolorów wówczas, gdy reszta ogrodu dopiero żegna zimę, jeśli tylko w odpowiednim momencie je odmłodzisz.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Sadzenie bratków na wiosnę. Oryginalne odmiany, podlewanie i nawożenie bratków
Jak uprawiać dalie z bulw? Posadź w donicach w marcu, będą kwitły aż do października
Jak zadbać o tulipany na przedwiośniu? Stosuj naturalną odżywkę, będą bujnie kwitły