Spis treści:
Sadzenie róż pnących
Róże pnące sprzedawane w doniczkach mogą być sadzone przez cały sezon wegetacyjny, natomiast egzemplarze z gołym systemem korzeniowym wymagają wcześniejszego namoczenia i sadzenia jesienią lub wczesną wiosną. Przed umieszczeniem w gruncie główny korzeń róży pnącej należy przyciąć do około 20 cm, pozostawiając drobniejsze korzenie włośnikowe odpowiedzialne za pobieranie wody i składników odżywczych.
Dół do sadzenia powinien być na tyle duży, aby system korzeniowy róży mógł swobodnie się w nim zmieścić. Na jego dnie warto umieścić kompost lub dobrze rozłożony obornik, przykrywając go warstwą ziemi, aby uniknąć bezpośredniego kontaktu nawozu z korzeniami. Róże sadzi się tak, aby miejsce szczepienia znalazło się 3-5 cm poniżej powierzchni gleby. Optymalna rozstawa wynosi 1,5–2 m. Po posadzeniu rośliny należy ją obficie podlać, dostarczając nawet 10 litrów wody na krzew. Przez pierwsze trzy miesiące zaleca się regularne, ale już mniej obfite podlewanie co 2-3 dni.
- Stanowisko
Róże pnące najlepiej rosną w miejscach osłoniętych od wiatru, z wystawą wschodnią lub zachodnią. Wskazane jest unikanie południowych, mocno nagrzewających się ścian, które mogą prowadzić do przegrzewania roślin i uszkodzeń kwiatów. Natomiast nadmierne zacienienie róż zwiększa ryzyko wystąpienia chorób grzybowych, takich jak mączniak prawdziwy czy czarna plamistość.
- Gleba
Najlepszym podłożem dla róż pnących jest gleba piaszczysto-gliniasta, bogata w próchnicę. Należy jednak unikać stosowania świeżego obornika, który może uszkodzić korzenie. W przypadku gleb piaszczystych zaleca się dodatek gliny i materii organicznej, natomiast gleby ciężkie warto rozluźnić piaskiem i kompostem.
Decydując się na sadzenie róż pnących, trzeba zadbać o solidne i stabilne podpory. Fot. Olena Lialina/CanvaPro
- Podpory
Róże pnące wymagają trwałych i stabilnych podpór. Najlepiej sprawdzą się drewniane lub metalowe bramki, pergole, trejaże, kraty, stojaki czy słupy. Można w tym celu wykorzystać też liny i drobne łańcuchy. Podpory na ścianach budynków powinny być mocowane w odległości przynajmniej 5 cm od powierzchni ściany.
Drzewa, przy których sadzi się róże pnące powinny mieć mocny pień oraz ażurową koronę, aby zapewnić młodym sadzonkom lepsze warunki świetlne. Róży pnących nie należy sadzić w pobliżu drzew z rodziny różowatych (Rosaceae), m.in. jabłoni, śliw, głogów czy wiśni. Wynika to głównie z upodobań szkodników czy chorób, które stanowią zagrożenie dla tej grupy roślin.
- Podwiązywanie róż pnących
Róże pnące na podporach wymagają podwiązywania. Pędy róż typu climber rozkłada się równomiernie, a najobficiej kwitną te mocowane pod kątem co najmniej 45 stopni. Pędy róż typu rambler przeważnie prowadzi się pionowo do pewnej wysokości, a następnie układa poziomo (jak na bramce).
Wiązanie róż pnących powinno być dość luźne, ale stabilne, za pomocą materiałów nieraniących pędów, łatwo schnących i wystarczająco mocnych. Grubsze i ciężkie pędy róż najlepiej jest wiązać za pomocą specjalnego drutu lub sznurka, a cieńsze – rafii. Rafia jest niezbyt trwała, wytrzymuje około roku, dzięki czemu ułatwia jesienią okrywanie, a wiosną cięcie (wystarczy mocniej szarpnąć wiązanie).
Róże pnące z grupy Climbers mają duże, pełne kwiaty o powtarzają kwitnienie. Fot. Olena Lialina/CanvaPro
Najlepsze odmiany róż pnących
Róże pnące to w rzeczywistości tzw. róże czepne, które wspinają się, czepiając się podpór kolcami. Wyróżnia się dwie główne grupy róż pnących:
- Ramblers – odmiany o długich, elastycznych pędach osiągających nawet 8 m długości. Kwiaty są drobne i zebrane w liczne kwiatostany, a kwitnienie przypada zazwyczaj na początek lata. Większość odmian nie powtarza kwitnienia, ale często zawiązuje dekoracyjne owoce.
- Climbers – odmiany o sztywniejszych pędach i dużych, pełnych kwiatach, często powtarzające kwitnienie. Zazwyczaj osiągają 1,5–3 m wysokości.
1. Polecane odmiany Climber
- 'Alchymist' – tworzy duże, pełne, brzoskwiniowe kwiaty o intensywnym zapachu. Wyróżnia się bardzo silnym wzrostem i dobrą odpornością na choroby.
- 'New Dawn' – porcelanoworóżowe, pełne kwiaty powtarzają kwitnienie. Odmiana odporna na choroby i łatwa w uprawie.
- 'Sympathie' – charakteryzuje się intensywnie czerwonymi, pełnymi kwiatami. Doskonała na słupy i kraty.
- 'Elfe' – jej duże, seledynowe kwiaty powtarzają kwitnienie. Doskonale sprawdza się na pergolach i trejażach.
- 'Ilse Krohn Superior' – posiada kremowobiałe, pełne kwiaty, które długo się utrzymują. Jest odporna na niekorzystne warunki atmosferyczne.
Przeczytaj również: Najlepsze róże pnące na płot. Które odmiany wybrać i jak je pielęgnować?
2. Polecane odmiany Rambler
- 'Kew Rambler'– tworzy jasnoróżowe, pojedyncze kwiaty i ozdobne owoce. Wyróżnia się bardzo silnym wzrostem.
- 'Excelsa' – jej amarantowo-różowe, pełne kwiaty kwitną bardzo obficie. Doskonała na pergole i trejaże.
- 'Veilchenblau' – wyróżnia się fioletowymi, pełnymi kwiatami. Idealna na bramki, pergole oraz trejaże. Co ciekawe, może rosnąć także bez podpór.
- 'Kiftsgate' – tworzy pojedyncze, drobne białe kwiaty. Wyróżnia się bardzo intensywnym wzrostem. Sprawdza się na bramkach, pergolach, trejażach oraz na podporach naturalnych.
- 'Flashdance' – wyróżnia się pełnymi, żółtymi kwiatami i dekoracyjnymi owocami. Idealna na kraty. Odmiana ta nadaje się do uprawy w pojemnikach.
Róże pnące z grupy Rumblers charakteryzują się drobnymi kwiatami zebranymi w liczne kwiatostany. Fot. Tony Baggett/CanvaPro
Jak pielęgnować róże pnące?
Róże pnące to wyjątkowe rośliny, które przy odpowiedniej pielęgnacji mogą stanowić prawdziwą ozdobę ogrodu przez wiele lat. Jak prawidłowo o nie dbać?
- Nawożenie
Regularne nawożenie 1-3 razy w sezonie wegetacyjnym wpływa na zdrowy wzrost i intensywne kwitnienie. Najlepiej stosować nawozy dedykowane dla róż, np. granulowane lub płynne, a jesienią nawozy bez azotu, które przygotują rośliny do zimy. Nawożenie róż obornikiem wykonuje się raz na 2-3 lata. Wówczas należy go stosować tylko jeden raz w sezonie w dwóch terminach: w marcu lub na przełomie października i listopada podczas kopczykowania róż na zimę.
- Ściółkowanie
Ściółka zapobiega przesychaniu gleby, co jest szczególnie ważne w przypadku uprawy róż na lekkich glebach. Najlepiej sprawdzają się naturalne materiały, takie jak kora, skoszona trawa czy liście.
- Przycinanie
Pierwsze cięcie róż pnących wykonuje się w trzecim roku po posadzeniu. Pędy boczne należy skracać do około 40 cm. W przypadku odmian powtarzających kwitnienie cięcie wykonuje się wiosną, natomiast odmiany róż kwitnące jednokrotnie przycina się latem, tuż po zakończeniu kwitnienia.
- Kopczykowanie róż na zimę
Róże pnące wymagają ochrony przed mrozem. Jesienią (październik/listopad) należy usypać kopczyk do wysokości około 20 cm, tak aby ochronić bryłę korzeniową róży i nasadę pędów. Można w tym celu zastosować trociny, piasek lub mieszankę ziemi ogrodowej i przerobionego kompostu.
Źródło: Deccoria.pl
Przeczytaj również:
Co posadzić obok hortensji bukietowej? To będzie sąsiedztwo idealne
Rośliny na szybko rosnący żywopłot. Niezawodne gatunki do słońca i do cienia
Zdobią ogród piękniej niż róże i piwonie. Nie popełniaj błędów podczas uprawy jaskrów