Spis treści:
Tawuła – ulubienica ogrodników
Tawuła (Spiraea) to średniej wielkości, mrozoodporny krzew, zrzucający liście na zimę. W czasie kwitnienia prezentuje się spektakularnie. Jego barwy są tak intensywne, że przypominają malowniczy obraz na płótnie. Drzewko jest licznie obsypane drobnymi, przypominającymi gwiazdki kwiatami, co czyni tawułę niezwykle uroczą.
Tawuły w ogrodzie uprawia się od bardzo dawna. Dlaczego? Bo zachwycają swoim wyglądem, i są tak różnorodne, że trudno się oprzeć. Istnieje kilkadziesiąt gatunków tych roślin. Na domiar tego występują one w niezliczonej ilości odmian. Niemal wszystkie mają podobne wymagania. Różnią się za to nie tylko kolorem kwiatów i liści, ale przede wszystkim odpornością na mróz i techniką podcinania. Zazwyczaj nie sprawiają problemu w uprawie. Stosunkowo łatwo się o nie dba, ich pielęgnacja również nie sprawia problemów. Można je więc polecić nie tylko zaawansowanym botanikom czy miłośnikom roślin, ale także amatorom - ogrodnikom.
W Polsce popularność zyskały w szczególności tawuła japońska (S. japonica) oraz tawuła Van Houtte'a (S. ×vanhouttei). Warto jednak zwrócić uwagę na inne ciekawe gatunki i odmiany tawuły.
Przeczytaj również: Najlepsze rośliny do cienia. Co posadzić w zacienionym ogrodzie?
Rodzaje tawuł
Tawuła jest sadzona przeważnie w celach ozdobnych. Różnorodne odmiany tej rośliny można spotkać najczęściej w ogrodach i parkach. Poza jej wcześniej wspomnianymi, uroczymi i bardzo licznymi kwiatami, ceni się również pokrój tych krzewów i ciekawie ubarwienie liści. Wszystko zależy od odmiany danej tawuły. Podstawowe kolory kwiatów to biały, różowy lub czerwony.
Tawuły dzieli się na dwa rodzaje:
- wcześnie kwitnące, których kwiaty ukazują się od początku wczesnej wiosny do początku lata;
- późno kwitnące, których kwiaty można podziwiać od połowy do końca lata.
Poza tym, że kwitną w innych terminach, odmiany te delikatnie różnią się od siebie sposobem uprawy. Kluczowe jest poznanie konkretnych zasad pielęgnacji każdego gatunku, który cię interesuje.
Tawuła japońska 'Goldflame' to jedna z barwniejszych odmian tego gatunku. Fot.123Rf.com
Tawuły wcześnie kwitnące
Wyróżnia się kilka najpopularniejszych odmian tawuły wcześnie kwitnącej. Krzew tego gatunku kwitnie na wiosnę i lato. Te najczęściej wybierane odmiany to:
- tawuła wczesna (Spiraea arguta), to krzew tawuły, który ma drobne białe kwiaty, zebrane w kwiatostany w typie baldachogrona. Pierwsze kwiaty pojawiają się od połowy do późnej wiosny (okolice kwietnia i maja). Pokrywają wówczas od 20 cm do 30 cm odcinków pędów. Liście są spiczaste, intensywnie zielone. Roślina w dobrych warunkach osiąga 1,5 do 2 m wysokości, zaś pokrój jest rozłożysty z zawieszającymi się pędami. W tym przypadku problem może stanowić niewielka mrozoodporność. Z tego względu też roślina, mimo swojej popularności, jest dość rzadko spotykana. Pewne jest jedno: w bardzo mroźne zimy krzew ten może przemarznąć. Dlatego uprawa tawuły wczesnej osiąga najlepsze rezultaty w ciepłym klimacie;
- tawuła brzozolistna (Spiraea betulifolia) jest rośliną bardzo odporną na mróz. Przypomina zwarty, karłowy krzew o wysokości i szerokości nieprzekraczającej 1 m. Co ciekawe, liście tej odmiany są powcinane, ja ma to miejsce w przypadku brzozy (stąd też nazwa). Kwiaty są białe, zebrane w płaskich kwiatostanach, zwykle pojawiają się już w czerwcu. Ten gatunek toleruje słońce, ale dobrze czuje się również w półcieniu. Nie jest wybredny, zaakceptuje większość rodzajach gleb. Na uwagę zasługuje też odmiana tawuły brzozolistnej 'Tor', trochę niższa, osiąga zaledwie 70 cm wysokości, idealna na rabaty i niskie żywopłoty, oraz 'Tor Gold' – ma złote ulistnienie i jest wyjątkowo odporna na niekorzystne warunki atmosferyczne;
Tawuła brzozolistna nie jest wymagająca, za to bardzo odporna na wszelkie niedogodności. Fot. seven75/CanvaPro
- tawuła szara 'Grefsheim' (Spiraea cinerea), to krzew, który dorasta do 2 m wysokości. Jej pędy się przewieszają, a liście mają szaro-zielony odcień, a jesienią przebarwiają się na żółto. Kwiaty tej odmiany są białe, pojawiają się już w kwietniu, przed rozwinięciem się liści. 'Grefsheim' polecana jest ze względu na dużą tolerancję wobec różnego rodzaju gleb i zanieczyszczenia powietrza. Świetnie sobie radzi na terenach miejskich, z reguły rzadko przemarza, toleruje cień, półcień i słońce
- tawuła nippońska 'Snowmound' (Spiraea nipponica), to rozłożysty krzew, który przeważnie osiąga do 2 m szerokości i 1,5 m wysokości. Kwitnie bardzo obficie od maja do czerwca. Białe kwiaty praktycznie całkowicie pokrywają pędy tej rośliny. Lubi gleby żyzne i wilgotne. Dobrze zimuje i znosi zanieczyszczenia miejskie. Może rosnąć zarówno w pełnym słońcu, jak i półcieniu;
- tawuła śliwolistna (Spiraea prunifolia), ta odmiana nadaje się idealnie do ogrodu w stylu japońskim. Wyróżniają ją cienkie, łukowato wygięte pędy. Jesienią jej liście zachwycają paletą barw. Zmieniają kolor na pomarańczowy i czerwony. Białe kwiaty na drobnych gałązkach widoczne są już wczesną wiosną, na przełomie kwietnia i maja. Szczególnym wymaganiem tej rośliny jest zapewnienie jej dużej ilości światła naturalnego. Uwielbia ona ciepło i osłonięte przed wiatrem stanowiska. Młode sadzonki powinno się okrywać na zimę, w innym wypadku może przemarznąć. U starszych egzemplarzy ryzyko przemarznięcia jest praktycznie niemożliwe. Ciekawa, choć mniej spotykaną, odmianą tego gatunku jest tawuła 'Bridal wreath'. Krzew dorasta do 2 m, ma wzniesiony pokrój, dekoracyjne, sezonowe, ciemnozielone i błyszczące liście, które jesienią przebarwiają się na czerwono. Od maja do lipca kwitnie wyjątkowo obficie baldachami półpełnych, białych kwiatów, używanych do ślubnych bukietów - stąd nazwa tej rośliny.
Co ważne, tawułę wczesną można sadzić przez cały sezon (o ile ziemia nie jest zmarznięta). Teren przeznaczony pod uprawę musi być dokładnie odchwaszczony. Warto jest się pozbyć roślin z głębokim systemem korzeniowym. Każda odmiana tawuły wczesnej toleruje podłoża bardzo suche, piaskowe i gliniaste, które przed posadzeniem rośliny należy odpowiednio przygotować.
Przeczytaj również: Zachwycająco kwitnie przez całe lato. Kiedy sadzić i jak uprawiać tawułę wierzbolistną?
Tawuły późno kwitnące
Wśród tawuł późno kwitnących wyróżnić można:
- tawułę 'Billarda' (Spiraea billardii), to bardzo interesujący gatunek tawuły, który bez problemu rozmnaża się przez odrosty. Z tego względu polecany jest na nieformowane tereny czy do sadzenia w dużych grupach. Mrozoodporny krzew znosi suszę i duże zanieczyszczenie powietrza. Ma także niewielkie wymagania glebowe. Purpurowo-różowe kwiaty pojawiają się od połowy do końca lata. Roślina o wzniesionym pokroju osiąga zazwyczaj do 2 m wysokości;
Kwiaty tawuły "Billarda' mają wzniesiony, stożkowaty pokrój. Fot. Serge Ivanenko/CanvaPro
- tawułę japońską (Spiraea japonica), to gatunek tawuły, który ma największą liczbę odmian. Szczególnie znanych i docenianych jest dziesięć z nich. Co ważne, większość odmian tawuły japońskiej jest w pełni mrozoodporna. Mróz im nie straszny, tak samo jak niesprzyjające warunki miejskie. Krzewy mogą rosnąć zarówno w pełnym słońcu, jak i w cieniu. Niskie odmiany tawuły japońskiej takie jak 'Albiflora', 'Crispa', 'Japanese Dwarf', 'Little Princess' i 'Walbuma', to najlepsze rośliny okrywowe. Zasługującą na uwagę odmianą tawuły japońskiej jest 'Golden Princess'. Ma ona bowiem intensywnie żółte liście, co więcej, kolor ten utrzymuje się na nich przez cały sezon. Kwitnie różowymi kwiatami, które można podziwiać od czerwca do lipca. Toleruje różne rodzaje gleb. Jedyne, co musisz jej zapewnić to pełne nasłonecznienie.
Z powyższych odmian na szczególną uwagę zasługuje idealna do ogrodu, mało wymagająca tawuła - krzew japoński o nazwie 'Macrophylla'. To roślina wprost idealna do ozdabiania terenu zarówno miejskiego, jak i wiejskiego. Dorasta ona do ok. 1,5 m wysokości. Przyrosty i liście tej odmiany mają kolor czerwony, starsze – zielony, a z czasem szarzeją. Charakterystyczne różowe kwiaty można dostrzec już w czerwcu. Okres kwitnienia trwa do lipca. Krzew ten wymaga dużej ilości słońca. Ma niewielkie wymagania glebowe i nie przeszkadzają mu również zanieczyszczenia miejskie. Lubi też regularne przycinanie.
Artykuł został zaktualizowany. Po raz pierwszy ukazał się 3.03.2022 roku.
Źródło: Deccoria.pl
Przeczytaj również:
W tym sezonie będziesz zbierać borówkę wiadrami. Pod warunkiem, że dobrze zakwasisz glebę
Już w marcu możesz posadzić ten krzew. Szkodniki będą omijać twój ogród
Sadzenie forsycji na wiosnę. Najpiękniejsze odmiany i wymagania forsycji